Język chorwacki

Język chorwacki (Hrvatski jezik) jest, wraz z językiem serbskim, bułgarskim, słoweńskim i macedońskim językiem należącym do południowosłowiańskiej grupy języków słowiańskich (z indoeuropejskiej rodziny językowej). Chorwacki wywodzi sią z liturgicznego języka staro-cerkiewno-słowiańskiego, który w IX wieku stał się językiem liturgii, a następnie był stopniowo przyswajany do celów nieliturgicznych i stał się znany jako chorwacka wersja języka starosłowiańskiego. Współczesny język chorwacki używa do zapisu alfabetu łacińskiego, z pewnymi dodatkami. Język chorwacki ma 6 milionów użytkowników. Jest językiem urzędowym w Chorwacji, Bośni i Hercegowinie, Austrii (Burgenland), Serbii (Wojwodina), Czarnogórze we Włoszech (Molise) oraz Rumunii (Caraşova, Lupac).

Język używany w krajach: Bośnia i Hercegowina, Chorwacja