Język hindi

Język hindi(हिन्दी) jest językiem z grupy indoaryjskiej języków indoeuropejskich. Podobnie jak inne języki indoaryjskie, hindi wywodzi się z sanskrytu, literackiego języka starożytnych, średniowiecznych i wczesnonowożytnych Indii, do dzisiaj używanego w liturgii hinduizmu. W obrębie języka hindi występuje wiele dialektów. Do zapisu języka hindi używa się sylabicznego alfabetu dewanagari. W dewanagari nie rozróżnia się wielkich i małych liter. Język hindi jest najbardziej rozpowszechnionym językiem w Indiach. Jet to także czwarty, po języku chińskim, angielskim i hiszpański największy język świata. 180 milionów osób posługuje się językiem hindi jako językiem ojczystym. 155 milionów osób używa języka hindi jako języka drugiego. Język hindi jest językiem urzędowym, od 1950 roku ogólnopaństwowym Republiki Indii, oraz jednym z 23 języków konstytucyjnych. W stanach Uttar Pradesh, Uttarakhand, Himachal Pradesh, Harijanie, Madhya Pradesh, Biharze, Radżastanie oraz na terytorium stołecznym Delhi hindi jest oficjalnym językiem administracji stanowej oraz podstawowym językiem wykładowym w szkołach. Poza Indiami hindi używany jest przez mieszkańców, Nepalu, na Fidżi, na Mauritiusie i w Surinamie. Posługują się nim również hinduscy imigranci w Europie Zachodnie (najwięcej w Niemczech), USA, Republice Południowej Afryki, w Jemenie, Ugandzie, Singapurze i w Nowej Zelandii.

Język używany w krajach: Indie