Język niderlandzki

Język niderlandzki (Nederlands, Nederlandse taal) jest językiem dolnoniemieckim z indoeuropejskiej grupy języków germańskich. Niderlandzki bywa również określany jako język holenderski, ale nazwa „niderlandzki” jest bardziej poprawna z uwagi na to, że posługują się nim także mieszkańcy belgijskiej Flandrii. Istnieje wiele wariantów i dialektów języka niderlandzkiego: brabancki, flamandzki, holenderski, limburski, etc., a niektórzy językoznawcy uznają także język afrykanerski (język potomków holenderskich osadników w Afryce Południowej) za jeden z wariantów niderlandzkiego. Język niderlandzki powstał w średniowieczu na bazie dialektów dolnofrankońskich języka dolnoniemieckiego, stąd jest najbliżej spokrewniony z językiem niemieckim. Wykazuje również duże podobieństwo do języka angielskiego i duńskiego. Ok 27 milionów ludzi posługuje się językiem niderlandzkim. 23 miliony uznają niderlandzki za swój język ojczysty, dla 4 milionów niderlandzki jest drugim językiem. Niderlandzki jest oficjalnym językiem urzędowym w : Holandi, Belgii (Flandria), a poza Europą w Surinamie, Bonaire, Curaçao, Sabie, Sint Eustatius, Sint Maarten i Arubie. Niderlandzki jest także jednym z urzędowych języków Unii Europejskiej i Unii Narodów Południowoamerykańskich.

Język używany w krajach: Holandia, Curaçao, Sint Maarten